Αρχίζοντας θα ήθελα να επισημάνω την αναγκαιότητα της ύπαρξης και της συνέχισης διαφόρων παραδόσεων. Οι παραδόσεις μας βοηθάνε να γίνουμε σοφότεροι ως προς την ιστορία μας και τις "ιδιαιτερότητες" ενός τόπου. Σαφώς και γουστάρω τις παραδόσεις, τα παραδοσιακά έθιμα. 'Οπως και να το δούμε βοηθάνε στην κουλτούρα μας.
Όμως έχω πολλές ενστάσεις για κάποια "έθιμα-παραδόσεις" για τα οποία δεν καταλαβαίνω το λόγο ύπαρξής τους.
Πρώτα απ' όλα δεν καταλαβαίνω την τέλεση κάποιου μνημόσυνου όταν αυτό συνοδεύεται από την πρόσκληση δεκάδων ανθρώπων σε αυτό (πέρα των συγγενών). Άντε να γίνει ένα κλειστό-οικογενειακό μνημόσυνο με τους κοντινούς συγγενείς, αν και αυτό το βρίσκω πάλι τραβηγμένο καθώς οι συγγενείς στην ουσία κάνουν κάθε μέρα μνημόσυνο για τον άνθρωπο που έχασαν.
Γιατί ρε φίλε κάνεις μνημόσυνο σε κάποιον και με καλείς;
Δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό.
Γιατί θέλεις να μαζέψεις κόσμο στο μνημόσυνο για τον άνθρωπο που χάθηκε;
Τι θέλεις να πεις ή να δείξεις με την παρουσία πολύ κόσμου;
Η κατάσταση νομίζω οτι ξεφεύγει από κάθε λογική όταν εγώ δεν έρχομαι στο μνημόσυνο που με κάλεσες και μετά ακούω κάθε λογής βλακεία-ασυναρτησία για τη μη παρουσία μου.
Συνεχίζοντας, δεν μπορώ να καταλάβω γιατί πρέπει να ακολουθήσει γλέντι μετά από τη βάπτιση ενός παιδιού. Ωραία, πάμε στην εκκλησία, δίνουμε όνομα στο παιδί, δεχόμαστε τις ευχές, κερνάμε και ένα γλυκάκι στους παρευρισκόμενους, όλα όμορφα και καλά μέχρι τώρα.
Το γλέντι μετά για ποιον ακριβώς λόγο γίνεται;
Τι θέλουμε να δείξουμε με την πράξη μας αυτή;
Πιστεύω οτι και οι δύο προαναφερθείσες συναθροίσεις (μνημόσυνο και γλέντι βάπτισης) ήταν δικαιολογημένες πριν 30-40 χρόνια, καθώς ήταν ένας τρόπος συνεύρεσης αφού πριν τόσα χρόνια οι άνθρωποι δεν είχαν τίποτα να κάνουν πέρα από τη δουλειά τους.
Για το γλέντι στα βαφτίσια ένας λόγος παραπάνω αφού οι δυνατότητες/ευκαιρίες τότε για μαζική διασκέδαση ήταν περιορισμένες εώς ανύπαρκτες και κάποιο τέτοιο γεγονός βοηθούσε στο να μαζευτούν και να γλεντήσουν πολλοί άνθρωποι μαζί.
Αλλά όλα αυτά, τότε.
Τώρα γιατί γίνονται;
Ποιες ανάγκες καλύπτονται με την πράξη μας αυτή;
Δύο απορίες σχετικά με το θέμα.
α) Γιατί κάνουμε μνημόσυνο στις 3 μέρες, στις 9 μέρες, στις 40 μέρες, στους 6 μήνες, στους 12 μήνες;
β) Γιατί μερικοί γονείς κλαίνε από συγκίνηση όταν βαπτίζουν τα παιδιά τους;